Η φετινή πανήγυρη στον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Νικολάου στη Χίο έγινε με
την παρουσία του Αποστολικού Τοποτηρητή
της Επισκοπής Χίου, Αρχιεπισκόπου Νάξου-Τήνου-Άνδρου-Μυκόνου π.
Νικολάου.
Την
παραμονή της πανήγυρης τελέστηκε ενώπιον του Παναχράντου Μυστηρίου Αρχιερατικός
Εσπερινός στον οποίο συμμετείχαν ο εφημέριος του Ναού π. Πέτρος Σοκολόφσκυ και
ο Εφημέριος Μυκόνου και Πάρου π. Ριχάρδος Ταράσκεβιτς. Η συμμετοχή των ενοριτών
ήταν μικρή λόγω της δυνατής βροχής που έπεφτε από το μεσημέρι μέχρι αργά το βράδυ.
 |
| Πανήγυρη Αγίου Νικολάου |
Την Πέμπτη,
ημέρα της εορτής και πανήγυρης, τελέστηκε Αρχιερατική Θεία Λειτουργία στην
οποία συλλειτούργησαν οι ιερείς π. Πέτρος και π. Ριχάρδος.
 |
| Πανήγυρη Αγίου Νικολάου |
Μετά την ανάγνωση του Ιερού Ευαγγελίου ο Αρχιεπίσκοπος μίλησε στην Εκκλησία
και είπε:
Η Εκκλησία
με χαρά και ελπίδα αναμένει να τελέσει με επισημότητα την ανάμνηση του ερχομού
της ενσαρκωμένης αγάπης. Μέσα σ’ αυτή τη
χαρούμενη προσμονή του ερχομού της λύτρωσης, η εδώ Ενοριακή κοινότητα
πανηγυρίζει τον Προστάτη της, Ιεράρχη Άγιο Νικόλαο.
Αυτός ο
πανηγυρικός εορτασμός προσφέρει σε όλους μας την ευκαιρία, να δεχθούμε τη χάρη
του Θεού με τις ικεσίες του τιμωμένου Αγίου, μέσα από την τέλεση του Μυστηρίου
της Ευχαριστίας ώστε ενισχυμένοι να
συνεχίσουμε την πορεία προετοιμασίας μας προς τις επικείμενες εορτές της
έναρξης της σωτηρίας μας.
Σ’ αυτή την
πορεία, μας στηρίζουν και μας βοηθούν τα
δυνατά σε πίστη παραδείγματα της ζωής των Αγίων, οι οποίοι έζησαν έντονα, με τη
χάρη του Θεού, το μεγαλείο του Μυστηρίου της ενσάρκωσης και έγιναν με τη ζωή τους, εικόνες δυνατές της αγάπης
του Θεού για τον άνθρωπο και του ανθρώπου για το Θεό.
Η
Εκκλησία εορτάζει σήμερα τη μνήμη ενός
Αγίου, τον οποίο ο Κύριος εξέλεξε και
κατέστησε ποιμένα στην Εκκλησία του. Είναι ο Άγιος ο οποίος μιμούμενος το
Χριστό, έγινε «τα πάντα τοις πάσι». Κατανάλωσε τη ζωή του και την πρόσφερε στην υπηρεσία της ποίμνης
που ο Κύριος του ανέθεσε.
Είναι σε όλους μας γνωστή η ιδιαίτερη αγάπη
του προς τους αδύναμους, τους
ανήμπορους, τους ανυπεράσπιστους, τους νέους τα παιδιά και τους φτωχούς.
Είναι ο
Άγιος που και σήμερα μας εμπνέει γιατί σε πολλές γωνιές της γης οι καταστάσεις
ζωής δεν έχουν αλλάξει και μοιάζουν σε όλα με τις δύσκολες εκείνες στιγμές στις
οποίες έζησε και έδρασε ο Άγιος που σήμερα τιμούμε.
Όλες οι
εποχές της ανθρώπινης ιστορίας είχαν πλούσιους και φτωχούς, αλλά η δική μας
εποχή έχει ακόμη πιο πολλούς. Έχει αυξήσει τον πλούτο των πλούσιων και τη
φτώχεια των φτωχών. Έχει δημιουργήσει πάμπλουτους και πάμφτωχους. Οι λίγοι τα
έχουν όλα και οι πολλοί τα στερούνται όλα.
Αυτήν την άνιση και άδικη
κατανομή των μέσων διαβίωσης, εμείς οι χριστιανοί δεν πρέπει ούτε να τη
δεχόμαστε, ούτε και να την ανεχόμαστε, οφείλουμε να αντιδράσουμε. Να
αντιδράσουμε όμως σωστά, με δόκιμα και ειρηνικά μέσα, δηλαδή με χριστιανικά, γιατί μόνο έτσι η αντίδρασή μας
μπορεί να είναι αποτελεσματική.
Η Εκκλησία σήμερα μας προσφέρει ένα δυνατό
παράδειγμα αγάπης και φιλανθρωπίας που όχι μόνο μπορούμε, αλλά και οφείλουμε να
μιμηθούμε. Τιμώντας σήμερα τη μνήμη του Αγίου Νικολάου δεν πρέπει να περιοριστούμε στο να εγκωμιάσουμε και να θαυμάσουμε τις αρετές και
τα χαρίσματά του, αλλά να μιμηθούμε τον τρόπο με τον οποίο τα αξιοποίησε και
πολλαπλασίασε τα χαρίσματά του, προς δόξαν του Θεού και όφελος των ανθρώπων.
Αυτός εξ άλλου είναι και ο μόνος σωστός και
χριστιανικός τρόπος που τιμά τους
Αγίους.
Ο
Άγιος Νικόλαος είχε καλά αντιληφθεί ότι ο Κύριος τον ήθελε συνεχιστή του
κηρύγματος του Ευαγγελίου. Ένα κήρυγμα που το επισφράγιζε καθημερινά και το
επιβεβαίωνε δυνατά με την ίδια τη ζωή του, γι’ αυτό και γινόταν όχι μόνο
ελκυστικό αλλά και πειστικό γι’ αυτό και αποδεκτό. Είχε συνειδητοποιήσει πως ο
Κύριος τον έστειλε τους φτωχούς να ευαγγελίσει.
Αυτούς ιδιαίτερα αγκάλιασε και φρόντισε με
πατρική στοργή και αγάπη, προσπαθώντας να γίνει ο πλησίον τους, ο φίλος τους, ο
πνευματικός τους.
Πιστός
τηρητής της συμβουλής του Κυρίου «όταν
κάνεις ελεημοσύνη να μη γνωρίζει η δεξιά σου τι κάνει η αριστερά σου»,
ήταν πάντα δίπλα στους φτωχούς χωρίς να φαίνεται και έβρισκε τον τρόπο να
γίνεται φιλεύσπλαχνος και γενναιόδωρος εξασφαλίζοντας τα ευεργετήματα και αποκρύπτοντας
τον ευεργέτη.
Ο Άγιος
Νικόλαος όμως είναι και ο Προστάτης των ναυτιλλομένων. Είναι εκείνος που με τις
ικεσίες του ο Κύριος γαληνεύει τις κάθε λογής φουρτούνες της θάλασσας και της
στεριάς. Δεν υπάρχει ελληνικό πλοίο που
να μην έχει στη γέφυρά του το εικόνισμα του. Σ’ αυτόν οι ναυτικοί στρέφουν το
νου και την καρδιά τους όταν το πλοίο κλυδωνίζεται από τα αφρισμένα κύματα της
φουρτουνιασμένης θάλασσας.
Ας θέσουμε λοιπόν κι εμείς την εικόνα του
Αγίου Νικολάου στη γέφυρα της καρδιάς
μας για να στρέφουμε τη σκέψη μας και την προσευχή μας σ’ αυτήν, κάθε φορά που
τα επικίνδυνα κύματα της θρησκευτικής αδιαφορίας κλυδωνίζουν το πλοίο της ψυχής
μας και κινδυνεύει να καταποντιστεί, έτσι θα έχουμε τη σιγουριά πως και μέσα
από όποιες δυσκολίες και εμπόδια το
πλοίο της ζωής μας θα φθάσει στο απάνεμο λιμάνι της σωτηρίας που είναι ο
Χριστός, τον οποίο με χαρά και ελπίδα
αναμένομε. Αμήν.
 |
| Πανήγυρη Αγίου Νικολάου |
Πριν την απόλυση ο
Σεβασμιότατος Αρχιεπίσκοπος τίμησε το ζεύγος Διαμαντή και Φράνκας Μπριλή με την
ευκαιρία της επετείου των πενήντα χρόνων γάμου και τους ευχαρίστησε για την
πολυετή πιστή υπηρεσία τους στον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Νικολάου της Χίου ως
άγρυπνοι φύλακες και φροντιστές του. Τους παρέδωσε μία εικόνα της Παναγίας της
Βρυσιώτισσας και τους ευχήθηκε να εορτάσουν και τα εβδομήντα πέντε χρόνια του Γάμου τους.
Μετά τη Θεία
Λειτουργία, στους βοηθητικούς χώρους του
Ναού, ο εφημέριος π. Πέτρος, το ενοριακό συμβούλιο κα όσοι συμμετείχαν στη Θεία
Λειτουργία ευχήθηκαν στον Αρχιεπίσκοπο π. Νικόλαο, τα χρόνια πολλά με την
ευκαιρία της ονομαστικής του εορτής.
